Het lijkt wel Vietnamees, maar je spreekt het uit op z'n Engels: Heej deej. En het betekent dat ik een boerderij heb op internet, net als vele anderen over de hele wereld en heel dichtbij. Wij verzorgen daar onze dieren, verbouwen graan, indigo en nog veel meer. En we handelen in de goederen die we produceren. Als het niet zo verslavend was, zou het een prachtig spel zijn om jongeren te leren plannen en economisch handelen.
Hier in Vietnam spelen ze Hay day in het echt. Overal herken ik mijn eigen boerderij. Zo verbouwen de boeren hier op hun net zo smalle akkertjes als die van mij, ook maïs, sojabonen, wortelen, suikerriet, aardbeien en pompoenen. Ze hebben vaak zeker niet meer dan twaalf kippen, een of twee varkens, geiten en een paar waterbuffels. Paarden lopen ook hier op het land los rond, net als trouwens de honden en katten.
Tot mijn verbazing zag ik een paar keer een echte suikerrietmachine, die ik herkende van mijn eigen bedrijf. En vanochtend kreeg Eddie vloeibare suiker bij de koffie; produceer ik ook! De mensen hebben hier ook allerlei kleine ovens en je ziet geregeld vrouwen lopen met grote zakken popcorn. Dan heb ik het nog niet over de talloze kleine handelaren die het geld laten rollen en zoveel mogelijk proberen te verkopen. Hun drijfveer is een andere, maar de overeenkomsten zijn groot.
Weer thuis zal ik me dus nog lang in Vietnam voelen, zoals ik me hier thuis voel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten